Louis Persoons Memorial

Op zondag 28 januari deed ik mee aan de 20 km van de Louis Persoons Memorial in Genk. Het is al mijn 6e deelname, vorig jaar deed ik mee aan de 6 km, toen was het mijn eerste wedstrijd na blessure aan de knieën (patellapezen). In 2016, 2015 en 2009 deed ik mee aan de halve marathon, en in 2008 liep ik de 12 km.

Dit jaar deed ik terug mee aan de halve marathon, die dit jaar over een iets ander parcours verliep. Eerst moesten we een rondje lopen van 3 km, met al een stuk onverhard doorheen het bos, gevolgd door 2 ronden van 8,5 km met ook 2 stukken onverhard door het bos. Zo kwamen we dit jaar aan een afstand van rond de 20 km.

Sinds begin december volg ik het halve marathon schema van Garmin connect. Dat is een schema dat me wel goed ligt en heeft zijn nut al bewezen in het verleden. Ik heb me ook deze keer weer goed kunnen houden aan het schema. Het uitgangspunt is de halve marathon van Lier op 25 maart, maar ik hoopte vandaag toch op een goede prestatie. Vertaald in cijfers hoopte ik om 1u30 over deze 20 km te lopen, of zo'n 4:30 / km. Ik weet wel om dat te halen, ik toch een goede dag moet hebben, want dit is een redelijk zwaar parcours met een lang stuk vals plat, en dan nog de stroken onverhard door het bos. Een paar weken geleden heb ik het parcours volledig gelopen. Ik had me dus goed voorbereid op deze wedstrijd en ik keek er wel naar uit.

De avond voor deze wedstrijd, ben ik samen met mijn vrouw en zoon, nog eens naar de cinema geweest. We waren Star Wars, The Last Jedi gaan kijken. En ik moet eerlijk zijn, ik heb daar (zeker achteraf bekeken) iets te veel M&M's gegeten. We zijn dan erna ook nog eens langs drive-in van de Quick gereden. Toen ik deze ochtend opstond voelde ik dat ik nog vol zat van het eten van de avond ervoor. Ondanks ik erop gelet had voldoende naar de wc gegaan was, had ik de hele zondagochtend het gevoel dat ik nog moest gaan...

Omstreeks 10u kon ik mijn wagen parkeren op de parking van de Kattevennen. Aan de inschrijvingen haalde ik mijn borstnummer af. Ik kwam Raphael Van Den Broeck tegen. Lang geleden dat ik nog eens met hem heb kunnen praten heb, want het grootste gedeelte van het jaar zit hij op Kreta. Ik geef hem geen ongelijk want daar zijn de temperaturen een stuk beter als hier. De afgelopen weken had hij doorgebracht in Tenerife waar het 26 graden was. Hier was het zo rond de 11 graden wat op zich nog mee viel. Het had wel de afgelopen dagen wat geregend. De stroken onverhard zouden er ook nu moeilijk bij liggen.

Om iets na 11u klonk het startschot en weg waren we. Na zo'n 600 m sloegen we linksaf het bos in waar we al direct een moeilijk stuk onverhard voor de voeten kregen. Na 1 km zag ik 4:45 op mijn klok staan. Ik wist toen al, die 4:30 / km gaat heel moeilijk worden. Na 1,8 km lopen we terug op het verhard en na 3,3 km passeerden we de finish. Km 2 en 3 probeerde ik in een goed ritme te komen en dat leek goed te lukken. Km 4 kregen we de steilere helling in het begin van de grote ronde. Ook die kon ik redelijk goed verteren. Km 5 nog in 4:15 maar vanaf dan voelde ik mijn benen zwaarder en zwaarder worden. Het gevoel dat ik naar de wc moest begon ook af en toe terug te komen. Km 6 lopen we terug op onverhard op het open stuk onder de hoge elektriciteitsmasten. Vanaf km 8 lopen we terug op verhard. Maar zoals ik al zei, het liep niet echt lekker. Geen goed gevoel in mijn benen. Ik was wel nog in gevecht met mezelf, om toch proberen de goede benen te vinden. Maar de stroken onverhard (km 9 en 10) zorgden ervoor dat ik die goede benen nooit zou vinden. In km 11 en 12 begon ik feller te voelen dat ik naar de wc moest. Ik dacht toen direct aan de avond ervoor, aan de cinema. Dat had ik nooit mogen doen. Ik had gewoon thuis moeten blijven. Maar goed dat is weer een lesje dat ik geleerd heb. Op km 13 voelde ik het nog feller en bij km 14 was het niet meer houdbaar en moest ik het eerst volgende boske in lopen. Ik zag Raphael voorbij lopen terwijl ik in het boske zat. Maar het duurde nog te lang vooraleer ik het boske uit was. Toen ik het uiteindelijk het boske uit was, had ik nog zoiets van, ik ga nog proberen Raphael in te halen. Maar na een goede kilometer begonnen de benen terug zwaarder te worden en zag ik het nutteloze van mijn onderneming in. Ik besloot dan maar de wedstrijd uit te lopen. Er zat niks anders meer op. Die laatste 6 kilometer haspelde ik af aan doorgedreven tempo, maar zonder moeite was het zeker niet. Ik kan uiteindelijk afklokken in 1u36 over de 20,3 km (4:44 / km). Deze tegenvallende wedstrijd is dan ook mijn eigen dikke schuld. Als je een goede prestatie wilt lopen is een bezoek aan de cinema met versnaperingen geen goed idee. De teleurstelling was dan ook redelijk groot. ik had toch wel wat verwacht van deze wedstrijd. Maar goed, ik zal deze fout geen 2 keer meer maken.

Ik ben mijn sporttas gaan halen bij de bewaarplaats en me dan gaan douchen. Voor mij is het dus uitgedraaid op een teleurstelling en het is vooral door mijn eigen dikke schuld. Volgende keer beter !

Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/2465012923

Foto : Marc Nelissen (NeMa Run)

Foto : A. Mingneau