Vorig weekeinde deed ik mee aan Polar Bear Trail in Teuven (Voeren).
Eerst kregen we een stukje dalend doorheen een weide, en dan moesten we datzelfde stukje terug omhoog. De ondergrond was zompig en het was ploeteren op sommige stukken. In de eerste 2 km kregen we af en toe een stukje verhard. Op km 2,5 staken we een brugje over en liepen we op een lint langs wat leek op een riviertje. Sommige liepen doorheen dit riviertje, maar ik had geen zin om mijn voeten nat te maken. Doordat de meeste langs dit riviertje liepen, stropte het wat op. Dan liepen we door een klein bos en moesten we een steile berg op zonder duidelijk pad. Eens boven liepen we terug over een onverhard pad langs het bos. Vervolgens was het een aaneenschakeling van paden door het bos en onverharde wegen tussen de akkers. Er waren stukken bij waar je moest opletten dat je schoen niet bleef steken in de modder. Op km 10,6 was de bevoorrading. Daar nam ik uitgebreid tijd voor drinken (mijn eigen sportdrank) en eten (banaan en peperkoek). Met vernieuwde krachten vatte ik de race terug aan. Dat ging goed. Op km 12 punt stond de splitsing van de 2 afstanden. Naar rechts voor de 14 km, rechtdoor voor de 22 km. Even aarzelde ik nog, maar besloot dan toch voor de 22 km te gaan. Tussen km 13 en km 15 liepen we tussen de akkers waar we toch wat last kregen van de wind en het was ondertussen ook wat beginnen regenen. Het liep niet echt lekker op dat moment. Vanaf km 16 begon het terug wat beter te lopen. We passeerden op km 16 voorbij de startplaats van de Trail du Hérisson. Op km 18 besloot ik mijn energie gel tot me te nemen. Wat doorspoelen met sportdrank. Niet veel later voelde ik terug de energie stijgen. Maar de dijbenen begonnen nu stijf te worden. Dit is waarschijnlijk het gevolg van de estafette wedstrijd van de dag ervoor. Die laatste 4 kilometer was het echt wel op de tanden bijten want het stijf gevoel in mijn dijbenen werd erger en erger. Op mijn klok telde ik de kilometers af. Ik was dan ook heel blij dat ik de finish in zicht kreeg. De laatste 300 m moesten we nog de helling op van in het begin van de wedstrijd. Ik klok af in 2:30:05 over 22,21 km (6:45 / km). Maar tijd speelde geen rol, ik was heel content dat ik deze uit heb kunnen lopen. Dit is een opsteker met oog op 2 april, maar ik zal moeten blijven trainen op afstand en ook wat heuveltraining gaat nog nodig zijn, want de dagen na deze wedstrijd heb ik de beentjes ferm gevoeld.
Wat betreft de organisatie kan ik alleen maar lovende woorden zeggen. Alles was prima ! Hier zien ze me nog.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1025842578
Foto's
Video
Vorig jaar was ik ook van plan deze te lopen, maar door ziekte had ik toen niet kunnen gaan.
Je had keuze uit 2 afstanden, 14 km en 22 km. Ik koos voor de langste afstand. Dit zou dan tegelijk een goede voorbereiding zijn op de Cauberg Trail van 2 april waar ik van plan ben de 30 km te lopen.
Op zaterdag had ik nog mee gedaan aan de estafette challenge op 't Speelhof in Sint-Truiden. Daar liepen Sven Thijs en ik 15 km bijeen op een uur. Ondanks het parcours voor het grootste stuk op onverhard was wisten we dus toch een gemiddeld tempo te halen van 4:00 / km. Eerlijk gezegd had ik dit niet gedacht. Het was dan wel afwachten in hoeverre ik daar last ging van hebben tijdens de Polar Bear Trail.
De wedstrijd begon om 11:45. Rond 10:15 vertrok ik richting Voeren en om 11:15 kon ik mijn wagen parkeren op een 500 m van de start. Aan de inschrijvingen kreeg ik mijn borstnummer en chip. Na een sanitaire stop was ik nog juist op tijd voor de start. Wat betreft de weersomstandigheden was ik blij dat het de laatste dagen wat warmer geworden was, want temperturen kouder dan 5 graden heb ik het toch moeilijk mee. Ik schat dat het zo rond de 8 graden was, niet veel wind maar wel regenachtig. Door de regenval van de laatste dagen, verwachtte ik hier en daar wel wat modder.
 |
| Estafette challenge Speelhof Tijdens het opwarm rondje Foto : Jo Defrère |
Eerst kregen we een stukje dalend doorheen een weide, en dan moesten we datzelfde stukje terug omhoog. De ondergrond was zompig en het was ploeteren op sommige stukken. In de eerste 2 km kregen we af en toe een stukje verhard. Op km 2,5 staken we een brugje over en liepen we op een lint langs wat leek op een riviertje. Sommige liepen doorheen dit riviertje, maar ik had geen zin om mijn voeten nat te maken. Doordat de meeste langs dit riviertje liepen, stropte het wat op. Dan liepen we door een klein bos en moesten we een steile berg op zonder duidelijk pad. Eens boven liepen we terug over een onverhard pad langs het bos. Vervolgens was het een aaneenschakeling van paden door het bos en onverharde wegen tussen de akkers. Er waren stukken bij waar je moest opletten dat je schoen niet bleef steken in de modder. Op km 10,6 was de bevoorrading. Daar nam ik uitgebreid tijd voor drinken (mijn eigen sportdrank) en eten (banaan en peperkoek). Met vernieuwde krachten vatte ik de race terug aan. Dat ging goed. Op km 12 punt stond de splitsing van de 2 afstanden. Naar rechts voor de 14 km, rechtdoor voor de 22 km. Even aarzelde ik nog, maar besloot dan toch voor de 22 km te gaan. Tussen km 13 en km 15 liepen we tussen de akkers waar we toch wat last kregen van de wind en het was ondertussen ook wat beginnen regenen. Het liep niet echt lekker op dat moment. Vanaf km 16 begon het terug wat beter te lopen. We passeerden op km 16 voorbij de startplaats van de Trail du Hérisson. Op km 18 besloot ik mijn energie gel tot me te nemen. Wat doorspoelen met sportdrank. Niet veel later voelde ik terug de energie stijgen. Maar de dijbenen begonnen nu stijf te worden. Dit is waarschijnlijk het gevolg van de estafette wedstrijd van de dag ervoor. Die laatste 4 kilometer was het echt wel op de tanden bijten want het stijf gevoel in mijn dijbenen werd erger en erger. Op mijn klok telde ik de kilometers af. Ik was dan ook heel blij dat ik de finish in zicht kreeg. De laatste 300 m moesten we nog de helling op van in het begin van de wedstrijd. Ik klok af in 2:30:05 over 22,21 km (6:45 / km). Maar tijd speelde geen rol, ik was heel content dat ik deze uit heb kunnen lopen. Dit is een opsteker met oog op 2 april, maar ik zal moeten blijven trainen op afstand en ook wat heuveltraining gaat nog nodig zijn, want de dagen na deze wedstrijd heb ik de beentjes ferm gevoeld.
Wat betreft de organisatie kan ik alleen maar lovende woorden zeggen. Alles was prima ! Hier zien ze me nog.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1025842578
Foto's
 |
| The spirit is nog ok Foto : Ludo-Grafica |
 |
| De spirit is al iets minder.. Foto : Yvonne Silverentand |